Toen ik 14 was (ik ben er nu 30), kwam mijn moeder met een plantje thuis. Het stond tussen de keukenkruiden in de supermarkt. De blaadjes waren superzoet van smaak. Het wonderplantje zorgde voor grote vreugde bij dit zoetebekje, dat toen al moest zorgen dat de kilootjes er niet bleven aanplakken! Het telde namelijk geen calorieën!
De zoete blaadjes werden constant gebruikt om de gerechten gezond zoet te maken. Ik was verkocht! Wanneer het plantje compleet verorberd was, gingen we op zoek naar een nieuw exemplaar... Nergens meer te bespeuren! Uit de handel gehaald door de voedingsindustrie, of zeg maar de suikerindustrie. Wat nog erger was, het plantje stond op de lijst van verboden middelen!
Langzaamaan vergaten we het plantje en drong suiker (en nog erger: aspartaam) weer naar de voorgrond. Jarenlang gebruikte ik aspartaam als zoetmiddel in yoghurt, koffie en andere. Ik wist dat het ongezond was, maar ik wilde geen kilo's bijkomen.
Toen ik jaren later, ik was begin de 20, Yezzz, Ebay en andere verkoopssites ontdekte, botste ik toevallig op een Nederlandse verkoper van Steviazaadjes. "Planten enkel voor decoratie. Niet gischikt als voedingsmiddel." stond er te lezen. De verkoper en ik wisten wel beter. Die man moest zich indekken, wou hij niet in de problemen komen. Ik bestelde de zaadjes en ging meteen aan de slag. Het plantje bleek zeer moeilijk te kweken. Ik bleef in de ban van Stevia, maar kon nergens iemand vinden die echte plantjes verkocht. Ondertussen had ik al enkele gruwelijke teksten gelezen over de gevolgen van aspartaam. Ik was dus vastbesloten om ooit Stevia te vinden.
Enkele jaren geleden, op een Duits markje waar allerlei boeren hun lokale producten verkochten, botste ik op een verkoper van Steviainfusie. Het flesje van 1 liter kostte wel € 24, maar dat kon me niet deren. Ik moest en zou dit flesje kopen.
Terug thuis probeerde ik het uit in m'n koffie en yoghurt. Superlekker! Ik maakte er ook pudding mee. Dat was dan weer een tegenvaller... Stevia heeft een wat bittere nasmaak en we zijn allemaal zo verslaafd aan suiker dat we sommige smaken echt niet anders willen.
Sindsdien gebruik in Stevia in heel wat gerechten. Het is ook heerlijk bij magere yoghurt en in de koffie. Sinds een jaar of zo staat Stevia eindelijk niet meer op de lijst van de verboden middelen. Het heeft meer dan 15 jaar geduurd om Stevia terug in onze voedselkring te krijgen! Ik hoop dat men vlug zal overschakelen op Stevia voor het maken van cola light (zodat ik niet meer wakker hoef te liggen van de immense hoeveelheden aspartaam ik binnenkrijg). In Mexico en andere Zuid-Amerikaanse landen wordt Stevia al jáááren gebruikt in cola en andere voedingsmiddelen.
De suikerindustrie zal wel tevreden zijn over het feit dat heel wat mensen niet gek zijn op Stevia. De bittere nasmaak zorgt bij veel mensen voor een afkeer. Maar dat is enkel maar omdat we al zo jaren verslaafd zijn aan suiker.
Toch raad ik iedereen aan om Stevia te gebruiken. Het heeft ook heel wat positieve bijwerkingen. Koop het niet in de supermarkt in de vorm van poeder of suikerklontjes! Deze bestaan voor 90% uit chemisch spul en er zit slechts een klein percentage Stevia in. Omdat Stevia 200 keer zoeter is dan suiker, kunnen ze het makkelijk aanlengen met andere troep, zodat je er evenveel van moet gebruiken als suiker. Koop het van een kweker! Een fles van een liter gaat zo jaren mee.
Probeer het zeker uit en je zal Stevia in je armen sluiten!
